Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

or rumor

  • 1 rumor

    rūmor, ōris, m. (wohl verwandt mit raucus), jedes dumpfe Geräusch, I) im allg.: a) v. Lebl., wie das Geräusch der Ruder, rumore secundo, unter günstigem Ruderschlag, Poëta vet. b. Cic. de div. 1, 29. Verg. Aen. 8, 90: das Murmeln des Wassers, tacito rumore, Auson. Mos. 22. – b) das Murmeln, Summen, verworrene Geschrei, das verworrene Durcheinanderrufen einer Menschenmenge, Claud. nupt. Hon. et Mar. 160: trepido rumore viciniae clamitantis territus, Apul. met. 3, 27. – bes. oft rumore secundo, poet. = clamore secundo, unter Beifallsruf, mit lärmendem Beifall, Hor. ep. 1, 10, 9. Tac. ann. 3, 29. Suev. b. Macr. sat. 6, 1, 37: secundo populi rumore, Fenest. b. Non. 385, 17. – II) prägn.: A) das erzählende, berichtende leise Gerede der Leute von etwas, das dumpfe Gerücht, die unverbürgte Nachricht (Ggstz. veritas, s. Donat. Ter. Andr. 3, 3, 2), rumor inanis, Tac. (vgl. no. B): rumor levis et incertus, Suet.: rumores incerti, Caes.: rumores falsi, Caes.: rumor temere ortus, Liv.: rumores a privatis temere in gratiam magistratuum conflicti, Liv.: primo rumore, Sall.: rumor multa fingit, Caes.: rumor multa perfert, Cic.: quod in totam contionem pertulit rumor, Liv.: r. serpit, Cic.: frigidus a rostris manat per compita rumor, Hor.: rumorem dissipare, differre, Ter. u. Nep., serere, Verg. u. Curt.: dare passim varias rumorem per urbes, Stat.: rumores Africanos excipere et celeriter ad alqm perferre, Cic.: alere de industria rumores, Liv.: evanescit temere ortus rumor, Liv.: addidit alimenta rumoribus adventus Attali, Liv.: affingunt rumoribus quod res poscere videbatur, Caes.: rumoribus falsis terreri, Caes.: incertis rumoribus servire, Caes. – m. Genet. caus., uno rumore periculi, von G., Cic.: cenae r., Suet. – m. de u. Abl., graves de te rumores, Cic.: exstinctis rumoribus de auxiliis legionum, Caes.; vgl. rumor sine satis certo auctore allatus de morte Ptolemaei regis, ein unverbürgtes G., Liv. – mit folg. Acc. u. Infin., nach rumor venit, Ter., r. emergit, Vopisc., r. est, Ter. u. Cic., r. narrat, Mart., r. incedit, Tac., r. vulgatur, Liv.: nach crebri rumores afferebantur, Caes.: nach rumores exsistunt, Auct. b. Alex.: nach increbrescit rumor, Liv.: nach rumores distulerunt malevoli, Ter. – B) das beurteilende Gerede der Leute, die Volksstimme, objekt. der Ruf, 1) im allg.: rumor populi, Ter.: fama rumoresque hominum, Liv.: rumore adverso esse, in üblem Rufe stehen, Liv.: so auch rumore malo flagrare, Hor.: claro apud vulgum rumore esse, Tac.: inanem aucupari rumorem et omnes umbras etiam falsae gloriae consectari, Cic.: totam opinionem parva nonnumquam commutat aura rumoris, Cic. – 2) insbes.: a) die gute Meinung, der Beifall, rumori servire, Plaut.: rumorem quendam et plausum popularem esse quaesitum, Cic.: plebis rumorem affectavit, Tac. – b) die üble Nachrede, die Verleumdung, Curt. 10, 10 (31), 18: Plur., Sall. hist. fr. 2, 30 (2, 36).

    lateinisch-deutsches > rumor

  • 2 rumor

    rūmor, ōris, m. (wohl verwandt mit raucus), jedes dumpfe Geräusch, I) im allg.: a) v. Lebl., wie das Geräusch der Ruder, rumore secundo, unter günstigem Ruderschlag, Poëta vet. b. Cic. de div. 1, 29. Verg. Aen. 8, 90: das Murmeln des Wassers, tacito rumore, Auson. Mos. 22. – b) das Murmeln, Summen, verworrene Geschrei, das verworrene Durcheinanderrufen einer Menschenmenge, Claud. nupt. Hon. et Mar. 160: trepido rumore viciniae clamitantis territus, Apul. met. 3, 27. – bes. oft rumore secundo, poet. = clamore secundo, unter Beifallsruf, mit lärmendem Beifall, Hor. ep. 1, 10, 9. Tac. ann. 3, 29. Suev. b. Macr. sat. 6, 1, 37: secundo populi rumore, Fenest. b. Non. 385, 17. – II) prägn.: A) das erzählende, berichtende leise Gerede der Leute von etwas, das dumpfe Gerücht, die unverbürgte Nachricht (Ggstz. veritas, s. Donat. Ter. Andr. 3, 3, 2), rumor inanis, Tac. (vgl. no. B): rumor levis et incertus, Suet.: rumores incerti, Caes.: rumores falsi, Caes.: rumor temere ortus, Liv.: rumores a privatis temere in gratiam magistratuum conflicti, Liv.: primo rumore, Sall.: rumor multa fingit, Caes.: rumor multa perfert, Cic.: quod in totam contionem pertulit rumor, Liv.: r. serpit, Cic.: frigidus a rostris manat per compita rumor, Hor.: rumorem dissipare, differre, Ter. u. Nep., serere, Verg. u. Curt.: dare passim varias rumo-
    ————
    rem per urbes, Stat.: rumores Africanos excipere et celeriter ad alqm perferre, Cic.: alere de industria rumores, Liv.: evanescit temere ortus rumor, Liv.: addidit alimenta rumoribus adventus Attali, Liv.: affingunt rumoribus quod res poscere videbatur, Caes.: rumoribus falsis terreri, Caes.: incertis rumoribus servire, Caes. – m. Genet. caus., uno rumore periculi, von G., Cic.: cenae r., Suet. – m. de u. Abl., graves de te rumores, Cic.: exstinctis rumoribus de auxiliis legionum, Caes.; vgl. rumor sine satis certo auctore allatus de morte Ptolemaei regis, ein unverbürgtes G., Liv. – mit folg. Acc. u. Infin., nach rumor venit, Ter., r. emergit, Vopisc., r. est, Ter. u. Cic., r. narrat, Mart., r. incedit, Tac., r. vulgatur, Liv.: nach crebri rumores afferebantur, Caes.: nach rumores exsistunt, Auct. b. Alex.: nach increbrescit rumor, Liv.: nach rumores distulerunt malevoli, Ter. – B) das beurteilende Gerede der Leute, die Volksstimme, objekt. der Ruf, 1) im allg.: rumor populi, Ter.: fama rumoresque hominum, Liv.: rumore adverso esse, in üblem Rufe stehen, Liv.: so auch rumore malo flagrare, Hor.: claro apud vulgum rumore esse, Tac.: inanem aucupari rumorem et omnes umbras etiam falsae gloriae consectari, Cic.: totam opinionem parva nonnumquam commutat aura rumoris, Cic. – 2) insbes.: a) die gute Meinung, der Beifall, rumori servire, Plaut.: rumorem quendam et plausum popularem esse quaesitum,
    ————
    Cic.: plebis rumorem affectavit, Tac. – b) die üble Nachrede, die Verleumdung, Curt. 10, 10 (31), 18: Plur., Sall. hist. fr. 2, 30 (2, 36).

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > rumor

  • 3 rumor de voces

    rumor de voces
    Stimmengewirr

    Diccionario Español-Alemán > rumor de voces

  • 4 rumor mills

    rumor mills spl Gerüchteküche f

    English-german dictionary > rumor mills

  • 5 rumor

    rumor (AE) s.rumour

    Englisch-Deutsch Fachwörterbuch der Wirtschaft > rumor

  • 6 rumor

    ru·mour
    [ˈru:məʳ]
    AM ru·mor
    [AM ˈru:mɚ]
    I. n Gerücht nt
    \rumor has it [that]... es geht das Gerücht um, dass...
    to circulate [or spread] a \rumor that... das Gerücht verbreiten, dass...
    to confirm/deny a \rumor ein Gerücht bestätigen/dementieren
    II. vt passive
    sb is \rumored to be sth jd soll Gerüchten zufolge [o angeblich] etw sein
    the president is \rumored to be seriously ill der Präsident soll angeblich ernsthaft krank sein
    it is \rumored that... es wird gemunkelt, dass...
    * * *
    (US) ['ruːmə(r)]
    1. n
    Gerücht nt

    rumour has it that... — es geht das Gerücht, dass...

    have you heard the rumours?hast dus schon gehört?

    2. vt

    it is rumoured that... — es geht das Gerücht, dass...; (through gossip) man munkelt, dass...

    his rumoured relationship with a modeldie ihm nachgesagte Beziehung zu einem Model

    * * *
    rumor, besonders Br rumour [ˈruːmə(r)]
    A s
    1. a) Gerücht n
    b) Gerede n:
    rumor has it ( oder there’s a rumor circulating) that … es geht das Gerücht oder gerüchteweise verlautet, dass …
    2. obs Lärm m
    B v/t (als Gerücht) verbreiten (meist passiv):
    it is rumored that … man sagt oder munkelt oder es geht das Gerücht, dass …;
    the company is rumored to be in financial difficulties man munkelt, dass die Firma in finanziellen Schwierigkeiten steckt; die Firma steckt gerüchteweise in finanziellen Schwierigkeiten;
    hear it rumored that … gerüchteweise hören, dass …
    * * *
    (US) n.
    Gerücht -e n.
    Sage -n f. (US) v.
    herumgesprechen v. v.
    munkeln v.

    English-german dictionary > rumor

  • 7 rumor

    rru'mɔr
    m
    2)

    rumores plGerede n, Gemunkel n

    sustantivo masculino
    1. [chisme] Gerücht das
    2. [ruido sordo] Geräusch das
    rumor
    rumor [rru'mor]
    num1num (chisme) Gerücht neutro; a título de rumor gerüchteweise; poner un rumor en circulación ein Gerücht in die Welt setzen; corren rumores de que... es geht das Gerücht, dass...
    num2num (ruido) Geräusch neutro; (de las olas) Brausen neutro; (del viento) Säuseln neutro; (del bosque) Rauschen neutro; rumor de voces Stimmengewirr neutro

    Diccionario Español-Alemán > rumor

  • 8 rumor

    ru·mour [ʼru:məʳ], (Am) ru·mor [ʼru:mɚ] n
    Gerücht nt;
    \rumor has it [that]... es geht das Gerücht um, dass...;
    to circulate [or spread] a \rumor that... das Gerücht verbreiten, dass...;
    to confirm/deny a \rumor ein Gerücht bestätigen/dementieren vt passive
    sb is \rumored to be sth jd soll Gerüchten zufolge [o angeblich] etw sein;
    the president is \rumored to be seriously ill der Präsident soll angeblich ernsthaft krank sein;
    it is \rumored that... es wird gemunkelt, dass...

    English-German students dictionary > rumor

  • 9 rumor

    rumor m (-u; -y) Krach m, Poltern n

    Słownik polsko-niemiecki > rumor

  • 10 rumor

    rumor [rumɔr] < gen -u> m
    Krach m, Poltern nt

    Nowy słownik polsko-niemiecki > rumor

  • 11 rumor

    US
    n

    English-German mini dictionary > rumor

  • 12 rumor

    US
    n

    English-German mini dictionary > rumor

  • 13 a título de rumor

    a título de rumor
    gerüchteweise

    Diccionario Español-Alemán > a título de rumor

  • 14 este rumor es gratuito

    este rumor es gratuito
    dieses Gerücht ist aus der Luft gegriffen

    Diccionario Español-Alemán > este rumor es gratuito

  • 15 poner un rumor en circulación

    poner un rumor en circulación
    ein Gerücht in die Welt setzen

    Diccionario Español-Alemán > poner un rumor en circulación

  • 16 propagar un rumor

    propagar un rumor
    ein Gerücht in die Welt setzen

    Diccionario Español-Alemán > propagar un rumor

  • 17 rumour

    1.
    (Brit.; Amer.: rumor) noun (unverified story) Gerücht, das

    there is a rumour that or rumour has it that... — es geht das Gerücht, dass...

    2. transitive verb

    somebody is rumoured to have done something, it is rumoured that somebody has done something — man munkelt (ugs.) od. es geht das Gerücht, dass jemand etwas getan hat

    * * *
    ['ru:mə]
    1) (a piece of news or a story passed from person to person, which may not be true: I heard a rumour that you had got a new job.) das Gerücht
    2) (general talk or gossip: Don't listen to rumour.) das Gerücht
    * * *
    ru·mour
    [ˈru:məʳ]
    AM ru·mor
    [AM ˈru:mɚ]
    I. n Gerücht nt
    \rumour has it [that]... es geht das Gerücht um, dass...
    to circulate [or spread] a \rumour that... das Gerücht verbreiten, dass...
    to confirm/deny a \rumour ein Gerücht bestätigen/dementieren
    II. vt passive
    sb is \rumoured to be sth jd soll Gerüchten zufolge [o angeblich] etw sein
    the president is \rumoured to be seriously ill der Präsident soll angeblich ernsthaft krank sein
    it is \rumoured that... es wird gemunkelt, dass...
    * * *
    (US) ['ruːmə(r)]
    1. n
    Gerücht nt

    rumour has it that... — es geht das Gerücht, dass...

    have you heard the rumours?hast dus schon gehört?

    2. vt

    it is rumoured that... — es geht das Gerücht, dass...; (through gossip) man munkelt, dass...

    his rumoured relationship with a modeldie ihm nachgesagte Beziehung zu einem Model

    * * *
    rumor, besonders Br rumour [ˈruːmə(r)]
    A s
    1. a) Gerücht n
    b) Gerede n:
    rumor has it ( oder there’s a rumor circulating) that … es geht das Gerücht oder gerüchteweise verlautet, dass …
    2. obs Lärm m
    B v/t (als Gerücht) verbreiten (meist passiv):
    it is rumored that … man sagt oder munkelt oder es geht das Gerücht, dass …;
    the company is rumored to be in financial difficulties man munkelt, dass die Firma in finanziellen Schwierigkeiten steckt; die Firma steckt gerüchteweise in finanziellen Schwierigkeiten;
    hear it rumored that … gerüchteweise hören, dass …
    * * *
    1.
    (Brit.; Amer.: rumor) noun (unverified story) Gerücht, das

    there is a rumour that or rumour has it that... — es geht das Gerücht, dass...

    2. transitive verb

    somebody is rumoured to have done something, it is rumoured that somebody has done something — man munkelt (ugs.) od. es geht das Gerücht, dass jemand etwas getan hat

    * * *
    (UK) n.
    Gerücht -e n.
    Sage -n f. (UK) v.
    herumgesprechen v.

    English-german dictionary > rumour

  • 18 incedo

    in-cēdo, cessī, cessum, ere, I) intr. einherschreiten, daher-, dahinschreiten, herzuschreiten, -treten, A) eig., v. leb. Wesen: a) übh., absol., incedunt pueri, ziehen (reiten) auf, Verg.: incedenti passim victimae caesae, Suet.: non ambulamus, sed incedimus, gehen nicht ungeniert, sondern mit abgemessenen Schritten, Sen.: qui claudos praecipiebat incedere, gehen hieß, Arnob.: m. Advv. (wie?), magnifice, Liv.: molliter, einen sanften Gang haben, Ov.: durius, einen schwerfälligen Gang haben, Ov.: m. Acc. adv., grandia (mit großen Schritten), Amm. 22, 14, 3: m. Abl. (mit) od. m. cum u. Abl., passu inerti, Ov.: pedibus (zu Fuße), Plin. pan. u. (Ggstz. equis, zu Pferde) Iustin.: omnibus laetitiis, Cic.: cum silentio, Plin. ep.: od. m. attribut. Adii. od. Substt., rectus incedit (Ggstz. incurvatur, geht gebückt), Capit.: decoratus ovansque victoriā incedens, Liv.: quam taeter incedebat, Cic.: si pedes incedat, zu Fuße, Liv.: altus incedit, er trägt den Kopf hoch, geht stolz einher, Sen.: meo superbus incedis malo (wegen meines Mißgeschicks), Hor.: quae incedo divûm regina, als K., Verg.: alci incedo laevus, zur Linken, Eutr.: pudeat te illum ausum umquam esse incedere tamquam tuum competitorem, Cic.: m. lokal. Advv. od. Abl., huc, Plaut.: propius, Tac.: quācumque incederet, Cic.: incessit quā duxit praedae spes, Liv.: mediā nave, Verg.: m. Praeposs., a foro domum vagus incedit tota in urbe, Ov.: ad templum, Verg.: incedunt per ora vestra magnifici, Sall.: per urbem, Verg.: super fretum, Lucan.: inter consules, Aur. Vict. – b) als milit. t. t., sich in Marsch setzen, einherziehen, -marschieren, heran- od. dahinziehen, -marschieren, an- od. aufrücken, losmarschieren, los-, vorrücken, absol., agmen reliquum incedere coepit, Liv.: m. Advv. od. Abl. (wie?), paulatim, Sall.: sensim, Liv.: lentius, Curt.: quā segnius Hispanorum signa incedebant, Liv.: quadrato od. munito agmine, Sall.: m. Adii., cum signis frequentes incedunt, Sall.: m. lokal. Advv., propius incedens, Tac.: m. Praeposs., per urbem, Liv.: per oras, Liv.: usque ad portas urbis, Liv.: in erumpentes, Liv.: in perculsos Romanos acrius, Sall.: mit Dat. des Zweckes (zu), incessit dux itineri et proelio, Tac. ann. 1, 51. – B) übtr.: 1) v. Pers.: praesidio Veneris malitiae lenonis contra incedam, will entgegentreten, Plaut. rud. 693. – 2) v. Lebl.: a) v. phys. Zuständen, zeitl. hereinbrechen, anbrechen, anheben, ubi crepusculum incesserit, Colum.: postquam tenebrae incedebant, Tac.: incedere noctis tenebras dolet, Sil.: foedum anni principium incessit, Tac.: ubi senectus aut morbus incessit, Mela: m. in u. Akk. (über jmd.), cum tanta incessit in ea castra vis morbi, ut etc., Liv.: pestilentia incesserat pari clade in Romanos Poenosque, Liv. – b) von Nachrichten od. Gerüchten, eintreffen, Platz greifen, im Gange sein, gehen, non rumor interea, sed undique nuntii incedunt, qui afferrent etc., Tac.: rumor incesserat od. occultus rumor incedebat od. fama incessit mit folg. Acc. u. Infin., Tac. – c) v. polit. Zuständen u. v. Affekten, eintreten, Platz greifen, sich erheben, sich entspinnen, sich verbreiten, tanta commutatio (Umschwung der Stimmung) incessit, ut etc., Sall.: incessit timor Sabini belli, Liv.: magnus incesserat timor sagittarum, Caes.: nec mihi cuncta complectendi cupido incessit, Val. Max.: incessit cupido od. religio od. spes m. folg. Acc. u. Infin., Curt. u. Liv.: m. Dat. pers. = bei jmd. Platz greifen, sich einschleichen, jmd. beschleichen, anwandeln, regibus incessit discordia, Verg.: gravis cura patribus incessit, ut etc., Liv.: cupido incessit animo sortis eius implendae, Curt.: incedebat deterrimo cuique licentia impune probra et invidiam in bonos excitandi, Tac. – II) tr. beschreiten, A) eig., einen Ort beschreiten, betreten, scaenam, Tac.: fontem aquae Marciae nando, Tac.: Aegyptum (Ggstz. excedere Aegypto), Iustin. – B) übtr., v. Zuständen u. Affekten, jmd. befallen, beschleichen, überkommen, anwandeln, magnus plebem metus incessit, Liv.: alqm valetudo adversa incessit, Tac.: Pannonicas legiones seditio (Geist des Aufruhrs) incessit, Tac.: tanta simul admiratio miseratioque viri incessit omnes, ut etc., Liv.: timor deinde patres incessit, ne etc., Liv.: ingens animos militum desperatio incessit, Curt.: cupido incessit alqm m. folg. Acc. u. Infin., Sulp. Sev. chron. 1, 38, 6; 2, 16, 3.

    lateinisch-deutsches > incedo

  • 19 incedo

    in-cēdo, cessī, cessum, ere, I) intr. einherschreiten, daher-, dahinschreiten, herzuschreiten, -treten, A) eig., v. leb. Wesen: a) übh., absol., incedunt pueri, ziehen (reiten) auf, Verg.: incedenti passim victimae caesae, Suet.: non ambulamus, sed incedimus, gehen nicht ungeniert, sondern mit abgemessenen Schritten, Sen.: qui claudos praecipiebat incedere, gehen hieß, Arnob.: m. Advv. (wie?), magnifice, Liv.: molliter, einen sanften Gang haben, Ov.: durius, einen schwerfälligen Gang haben, Ov.: m. Acc. adv., grandia (mit großen Schritten), Amm. 22, 14, 3: m. Abl. (mit) od. m. cum u. Abl., passu inerti, Ov.: pedibus (zu Fuße), Plin. pan. u. (Ggstz. equis, zu Pferde) Iustin.: omnibus laetitiis, Cic.: cum silentio, Plin. ep.: od. m. attribut. Adii. od. Substt., rectus incedit (Ggstz. incurvatur, geht gebückt), Capit.: decoratus ovansque victoriā incedens, Liv.: quam taeter incedebat, Cic.: si pedes incedat, zu Fuße, Liv.: altus incedit, er trägt den Kopf hoch, geht stolz einher, Sen.: meo superbus incedis malo (wegen meines Mißgeschicks), Hor.: quae incedo divûm regina, als K., Verg.: alci incedo laevus, zur Linken, Eutr.: pudeat te illum ausum umquam esse incedere tamquam tuum competitorem, Cic.: m. lokal. Advv. od. Abl., huc, Plaut.: propius, Tac.: quācumque incederet, Cic.: incessit quā duxit praedae spes, Liv.: mediā nave,
    ————
    Verg.: m. Praeposs., a foro domum vagus incedit tota in urbe, Ov.: ad templum, Verg.: incedunt per ora vestra magnifici, Sall.: per urbem, Verg.: super fretum, Lucan.: inter consules, Aur. Vict. – b) als milit. t. t., sich in Marsch setzen, einherziehen, -marschieren, heran- od. dahinziehen, -marschieren, an- od. aufrücken, losmarschieren, los-, vorrücken, absol., agmen reliquum incedere coepit, Liv.: m. Advv. od. Abl. (wie?), paulatim, Sall.: sensim, Liv.: lentius, Curt.: quā segnius Hispanorum signa incedebant, Liv.: quadrato od. munito agmine, Sall.: m. Adii., cum signis frequentes incedunt, Sall.: m. lokal. Advv., propius incedens, Tac.: m. Praeposs., per urbem, Liv.: per oras, Liv.: usque ad portas urbis, Liv.: in erumpentes, Liv.: in perculsos Romanos acrius, Sall.: mit Dat. des Zweckes (zu), incessit dux itineri et proelio, Tac. ann. 1, 51. – B) übtr.: 1) v. Pers.: praesidio Veneris malitiae lenonis contra incedam, will entgegentreten, Plaut. rud. 693. – 2) v. Lebl.: a) v. phys. Zuständen, zeitl. hereinbrechen, anbrechen, anheben, ubi crepusculum incesserit, Colum.: postquam tenebrae incedebant, Tac.: incedere noctis tenebras dolet, Sil.: foedum anni principium incessit, Tac.: ubi senectus aut morbus incessit, Mela: m. in u. Akk. (über jmd.), cum tanta incessit in ea castra vis morbi, ut etc., Liv.: pestilentia incesserat pari clade in Romanos Poenosque, Liv. – b) von Nach-
    ————
    richten od. Gerüchten, eintreffen, Platz greifen, im Gange sein, gehen, non rumor interea, sed undique nuntii incedunt, qui afferrent etc., Tac.: rumor incesserat od. occultus rumor incedebat od. fama incessit mit folg. Acc. u. Infin., Tac. – c) v. polit. Zuständen u. v. Affekten, eintreten, Platz greifen, sich erheben, sich entspinnen, sich verbreiten, tanta commutatio (Umschwung der Stimmung) incessit, ut etc., Sall.: incessit timor Sabini belli, Liv.: magnus incesserat timor sagittarum, Caes.: nec mihi cuncta complectendi cupido incessit, Val. Max.: incessit cupido od. religio od. spes m. folg. Acc. u. Infin., Curt. u. Liv.: m. Dat. pers. = bei jmd. Platz greifen, sich einschleichen, jmd. beschleichen, anwandeln, regibus incessit discordia, Verg.: gravis cura patribus incessit, ut etc., Liv.: cupido incessit animo sortis eius implendae, Curt.: incedebat deterrimo cuique licentia impune probra et invidiam in bonos excitandi, Tac. – II) tr. beschreiten, A) eig., einen Ort beschreiten, betreten, scaenam, Tac.: fontem aquae Marciae nando, Tac.: Aegyptum (Ggstz. excedere Aegypto), Iustin. – B) übtr., v. Zuständen u. Affekten, jmd. befallen, beschleichen, überkommen, anwandeln, magnus plebem metus incessit, Liv.: alqm valetudo adversa incessit, Tac.: Pannonicas legiones seditio (Geist des Aufruhrs) incessit, Tac.: tanta simul admiratio miseratioque viri incessit omnes, ut etc., Liv.: timor deinde
    ————
    patres incessit, ne etc., Liv.: ingens animos militum desperatio incessit, Curt.: cupido incessit alqm m. folg. Acc. u. Infin., Sulp. Sev. chron. 1, 38, 6; 2, 16, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > incedo

  • 20 vulgo [1]

    1. vulgo (volgo), āvī, ātum, āre (vulgus, volgus), unter die große Menge bringen, allgemein (zum Gemeingut) machen, auf jedermann (alle) ausdehnen, jedermann (allen) mitteilen, -zukommen lassen, allgemein-, überallhin-, allenthalben verbreiten, I) im allg.: a) übh.: vehicula vulgata usu, Curt.: rem non vulgat, Liv.: cum consulatum vulgari viderent, Liv.: vulgari doni laudem, ein Gemeingut werde, Liv. – m. in u. Akk., in vulgum, Varro fr.: munus vulgatum ab civibus esse in socios, Liv. – m. per u. Akk., non quod ego vulgari facinus per omnes velim, auf alle ausgedehnt wissen will, Liv. – m. cum u. Abl., non vulgari modo cum infimis, sed prorsus auferri a primoribus ad plebem summum imperium, Liv. – m. Dat., quae navis in flumine publico tam vulgata (zum öffentlichen Gebrauch überlassen) omnibus, quam istius aetas, Cic. (mit Anspielung auf no. I, d). – medial, vulgari cum privatis, sich mit jedem Pr. gemein machen, Liv. 3, 35, 6. – b) eine Krankheit: ministeria in vicem ac contagia ipsa vulgabant morbos, Liv.: morbi, quos odor cadaverum totis iacentibus vulgaverat, Curt. – m. in u. Akk., vulgati contactu in homines morbi, Liv.: vulgatur contagium in alios, Curt. – u. moral. Übel, quae (commissa) vulgata in omnem exercitum, wenn das ganze H. davon angesteckt wäre, Liv.: v. commercium vitiorum in exteras gentes, Curt.: u. refl., cum orta licentia a paucis in omnes se repente vulgasset, Liv. – c) eine Schrift, ins Publikum bringen, veröffentlichen, librum, Quint.: carmina incertis auctoribus vulgata in saevitiam superbiamque eius, Tac.: nondum vulgata (noch unedierte) carmina, Mart.: quos libros vulgandos curasse nomine auctoris, Suet.: vulgata editio, die Vulgata (als Schrift), Hieron. epist. 65, 9. – d) im obszönen Sinne, jedermann (aller Welt) überlassen, -preisgeben, ferarum ritu concubitus plebis patrumque, Liv.: corpus, Liv.: corpus pretio, Aur. Vict. – II) insbes., durch die Rede allgemein verbreiten, allgemein bekannt machen, zu jedermanns Kunde bringen, im Publikum umherbieten, im Passiv auch = zur öffentlichen Kunde gelangen, allgemein bekanntwerden, alqm vulgo, Plaut.: obductum verbis dolorem, Verg.: famam interfecti regis, Liv.: acta, austragen, ausplaudern, Curt.: haec et talia, Tac. – quae vulgata sermonibus erant, Liv.: alia vulgata miracula erant, man trug sich allgemein mit noch a.W., Liv.: propter vulgatam falso de me opinionem, Quint.: artes non ante vulgatae, Hor. – ita famā Persae vulgaverant, Curt. – vulgavit rumor, fabula, fama m. folg. Acc. u. Infin., vulgatur rumor duas deesse tabulas, Liv.: fabula, quae obiectum leoni a rege Lysimachum temere vulgavit, Curt.: ut idoneis auctoribus fama vulgavit Alexandrum cum omnibus copiis, quamcumque ipse adisset regionem, petiturum, Curt.: vulgatum (est) per omnes ordines Quinctium esse, Liv.

    lateinisch-deutsches > vulgo [1]

См. также в других словарях:

  • Rumor control center — Rumor control centers are public service operations designed to help publicize true information (assuming, of course, that there is any such thing) in times of crisis, terrorist attack, natural disaster, or civil disturbance. A major function is… …   Wikipedia

  • Rumor — Saltar a navegación, búsqueda Un rumor o rumores son especulaciones no confirmadas que se intentan dar por ciertas con un objetivo determinado, y que condicionan el comportamiento de los demás hacia él por encima de la información objetiva. Al no …   Wikipedia Español

  • Rumor Has It (disambiguation) — Rumor Has It may refer to:*Rumor Has It..., a 2005 film * Rumor Has It (Reba McEntire album), an album by Reba McEntire:* Rumor Has It (Reba McEntire song), a single from this album * Rumor Has It (Clay Walker album), an album by Clay Walker:*… …   Wikipedia

  • rumor — sustantivo masculino 1. Comentario incierto que circula entre la gente: Corría el rumor de que iban a subir los precios. Ya se ha extendido el rumor de la boda. 2. (no contable) Uso/registro: elevado. Ruido leve y continuo: el rumor del viento,… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Rumor — Ru mor, n. [F. rumeur, L. rumor; cf. rumificare, rumitare to rumor, Skr. ru to cry.] [Written also {rumour}.] 1. A flying or popular report; the common talk; hence, public fame; notoriety. [1913 Webster] This rumor of him went forth throughout… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • RUMOR Boutique Hotel — (Лас Вегас,США) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: 455 East Harmon Avenue, Лас Ве …   Каталог отелей

  • Rumor (disambiguation) — Rumor, rumour, rumors or rumours may refer to:*Rumor, a piece of purportedly true information that circulates without substantiating evidence *LG Rumor, a cellular mobile phone * Rumours , a 1977 album by Fleetwood Mac * Rumors , a play by Neil… …   Wikipedia

  • Rumor — ist der Name folgender Personen: Jürgen Rumor (* 1945), deutscher Fußballspieler Karl Rumor (1886–1971), estnischer Schriftsteller Mariano Rumor (1915–1990), italienischer Politiker Diese Seite ist eine B …   Deutsch Wikipedia

  • RUMOR (M.) — RUMOR MARIANO (1915 1990) Homme d’État italien, l’un des dirigeants de la démocratie chrétienne. Originaire de Vénétie (la Vendée italienne), fils d’un des initiateurs du christianisme social, Mariano Rumor est professeur de lycée, après des… …   Encyclopédie Universelle

  • rumor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. rumororze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} hałas wielu nakładających się na siebie bezładnie różnych głośnych odgłosów; łoskot, łomot : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rumor… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rumor — [ro͞o′mər] n. [ME rumour < OFr < L rumor, noise < IE echoic base * reu , to roar, grumble > RUNE, OE reotan, to complain] 1. general talk not based on definite knowledge; mere gossip; hearsay 2. an unconfirmed report, story, or… …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»